رابطه ی نگرش به خود، دنیا و آینده با سلامت روان در مادران واجد کودک مبتلا به ناتوانی یادگیری شهر اهواز

زمینه و هدف:نوع نگرش افراد از رویدادهای مختلف زندگی می تواند سلامت روان را تحت تأثیر قراردهد. داشتن کودکی با نیازهای ویژه یکی از رویدادهایی است که نگرش و عملکرد خانواده را تغییر می دهد. مطالعه ی کنونی با هدف بررسی نگرش نسبت به خود، دنیا و آینده با سلامت روان مادران واجدکودک مبتلا به ناتوانی یادگیری انجام شد. موادّ و روش ها:مطالعه ی حاضر از نوع توصیفی- همبستگی است . دراین پژوهش، 98 مادر واجد کودک مبتلا به ناتوانی های یادگیری که در دو مدرسه ی دولتی و خصوصی شهر اهواز در سال تحصیلی 94-93 مشغول به تحصیل بودند به روش نمونه گیری در دسترس مورد آزمون قرار گرفتند. داده های پژوهش با استفاده از پرسشنامه ی سلامت روان و سیاههتریاد شناختی نگرش منفی به خود، دنیا و آینده به دست آمد و سپس با استفاده از روش های آماری ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون گام به گام  از طریق برنامه ی آماری 16 spss در سطح معنی داری 05/0 مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها:میانگین و انحراف معیار نگرش به خود 36/38±24/7، نگرش به دنیا 29/31±02/6 و نگرش به آینده 14/37±38/8 و نمره ی کل سلامت روان  07/27±96/11 به دست آمد. بین نگرش منفی به خود، دنیا و آینده و سلامت روان رابطه منفی معنی داری وجود داشت. نتیجه گیری:تحلیل رگرسیون چند متغیّره ی گام به گام نشان داد که از میان انواع نگرش های شناختی، نگرش منفی به خود می تواند 24 درصد واریانس سلامت روان را پیش بینی کند.